یکی از رویکردهای فناوری نانو
بهینهسازی مواد فعالی است. اگر به مسئله تولید بتون مقاوم و متفاوت از این
دیدگاه نگاه کنیم، در واقع به دنبال کوچک کردن سایز مواد اولیه ساخت بتون
هستیم. با کوچک شدن سایز مواد اولیه و رشد خواص سطحی به حجمی، خواص محصول
نهایی تغییر کرده و متفاوت با بتون عادی خواهد شد. این رویکرد سالهاست مورد
توجه صنعتگران بوده و نتایج تحقیقات معمولاً بر اساس آزمایش، جمعآوری
داده و مدلسازی ارائه میشوند.
مهندسی نانو بتون شامل تکنیکهای دستکاری ساختار بتون در مقیاس نانومتری به منظور ایجاد نسل جدید و مناسب کامپوزیتهای سیمانی با رفتار مکانیکی ایدهآل است. محصول نهایی میتواند بتونی با مقاومت الکتریکی پایین، هوشمند، خود تمیز کننده، خود ترمیم کننده، شکل پذیر و ... باشد.
در سالهای اخیر فعالیتهای تحقیقاتی متعددی در این حوزه انجام شده که به طور خلاصه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. بررسی رفتار ذاتی هپدراسیون در سیمان
۲. تاثیر اضافه کردن نانو سیلیکا به بتون
۳. تاثیر اضافه کردن نانوذرات متفاوت به سیمان، بتون و پوششهای سیمانی
۴. تاثیر کاهش سایز مواد اولیه فعلی بر محصول نهایی
مهندسی نانو بتون شامل تکنیکهای دستکاری ساختار بتون در مقیاس نانومتری به منظور ایجاد نسل جدید و مناسب کامپوزیتهای سیمانی با رفتار مکانیکی ایدهآل است. محصول نهایی میتواند بتونی با مقاومت الکتریکی پایین، هوشمند، خود تمیز کننده، خود ترمیم کننده، شکل پذیر و ... باشد.
در سالهای اخیر فعالیتهای تحقیقاتی متعددی در این حوزه انجام شده که به طور خلاصه میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. بررسی رفتار ذاتی هپدراسیون در سیمان
۲. تاثیر اضافه کردن نانو سیلیکا به بتون
۳. تاثیر اضافه کردن نانوذرات متفاوت به سیمان، بتون و پوششهای سیمانی
۴. تاثیر کاهش سایز مواد اولیه فعلی بر محصول نهایی